U istraživačkom listu “Biophysical Journal” objavljena je studija o osi Polybia Paulista, čiji otrov selektivno ubija rakom zahvaćene ćelije, ignorišući zdrave ćelije.

Primjećeno je da otrov, nazvan MP1, ima sposobnost da uzajamno djeluje sa molekulima masti na površini kancerogenih ćelija, bušeći rupe kroz koje molekuli neophodni za funkcionisanje ćelija kancera počinju da izlaze. Ose u prirodi koriste MP1 toksin da bi se branile od predatora.

“Terapije za liječenje raka koje bi napadale kompoziciju lipida membrane ćelije mogle bi biti potpuno nova vrsta lijekova protiv ove zloglasne bolesti”, rekao je jedan od autora studije Pol Bils, sa Univerziteta u Lidsu u Velikoj Britaniji. “Ovo  otkriće moglo bi biti korisno u razvijanju novih terapija gdje bi se kombinovanjem višebrojnih različitih lijekova mogao liječiti rak napadajući različite djelove ćelija zahvaćenih rakom istovremeno”, dodao je Bils.

Iako nije poznato zašto MP1 djeluje na taj način, Blis i njegove sumnjaju da je razlog opstruktivnog djelovanja na ćelije raka zapravo to što se one razlikuju od zdravih ćelija po rasporedu fosfolipida u ćelijskoj membrani.